زنـدگی و گـذر عمـر گرانـمایه ...



نمی دانم؛ این عمر تو دانی به چه سانی طی شد؟
پوچ و بس تند چنان باد دمان !
همه تقصیر من است ...
اینکه خود می دانم که نکردم فکری
که تامل ننمودم روزی
ساعتی یا آنکه چه سان می گذرد عمر گران



کودکی رفت به بازی
به فراغت به نشاط
فارغ از نیک وبد و مرگ و حیات
همه گفتند کنون تا بچه است بگذارید بخندد شادان
که پس از این دگرش فرصت خندیدن نیست !
بایدش نالیدن ...



من نپرسیدم هیچ که پس از این ز چه رو نتوان خندیدن
نتوان فارغ و دلرسته زغم همه شادی دیدن
هر زمان بال گشادن سر هر بام که شد خوابیدن
من نپرسیدم هیچ، هیچکس نیز هیچ نگفت




نوجوانی سپری گشت به بازی، به فراغت، به نشاط
فارغ از نیک و بد و مرگ و حیات
همه گفتند کنون جوان است هنوز
بگذارید جوانی بکند
بهره از عمر برد، کامرانی بکند
بگذارید که خوش باشد و مست
بعد از این باز مرا عمری هست؟



یک نفر بانگ برآورد که او اکنون باید فکر فردا بکند
دیگری آوا داد که چو فردا بشود فکر فردا بکند
سومی گفت همانگونه که دیروزش رفت، بگذرد امروزش همچنین فردایش



بعد از این باز نفهمیدم من، که به چه سان دی بگذشت
آنهمه قدرت و نیروی عظیم به چه ها مصرف گشت
نه تفکر نه تعمق و نه اندیشه دمی عمر بگذشت به بیحاصلی و دمی
چه توانی که ز کف دادم مفت
من نفهمیدم و کس نیز مرا هیچ نگفت




مدت عهد شباب می توانست مرا تا به خدا پیش برد
لیک بیهوده تلف گشت جوانی هیهات
آن کسانی که نمی دانستند جوانی یعنی چه راهنمایم بودند
که دائم فکر خوردن باشم
فکر گشتن باشم
فکر تامین معاش، فکر یک زندگی بی جنجال فکر همسر باشم
کس مرا هیچ نگفت زندگی خوردن نیست
زندگی ثروت نیست
زندگی داشتن همسر نیست
زندگی فکر خود بودن و غافل ز جهان نیست




حال فهمیدم هدف زیستن این است رفیق:
من شدم خلق که با عزمی جزم پای بند هواها گسلم
پای در راه حقایق بنهم
با دلی آسوده فارغ از شهوت و آز و حسد و کینه و بخل
مملو از عشق و جوانمردی و زهد در ره کشف حقایق کوشم
شربت جرات و امید و شهامت نوشم
زره جنگ برای بد و ناحق پوشم
شمع راه دیگران گردم و با شعله خویش
ره نمایم به همه گر چه سرا پا سوزم



من شدم خلق که مثمر باشم نه چنین زاید و بی جوش و خروش
عمر بر باد و به حسرت خاموش
ای صد افسوس که چون عمر گذشت معنی اش فهمیدم
که این سه روز از عمر به چه ترتیب گذشت:

کودکی بی حاصل
نوجوانی بــــــاطل
وقت پیری غــــافل

به عبارتی دیگر:

کودکی در غفــلت
نوجوانی شهـــوت
در کهولت حسرت

تنت
بوی غریبه می‌‌دهد
و الا سگ‌های محله/ بیخود پارس نمی‌‌کنند!
از مردانگی‌ام بدور است
هرزگی ات را ببینم و به رویت بیا‌ورم
امشب
جایت را / در شعرهایم جدا انداخته ام
خواستی بخواب 
اما فردا
با اولین تلنگرِ بارانِ بی‌ کسی‌‌ام به چشم
بزن به چاک...!!!

نه اینکه دردی نیست...

نه...

دیگر گلویی نمانده برای فریاد...

 

عجب رسم عجیبی!

بچه که بودیم از تکلیف می ترسیدیم

بزرگ شدیم از بلاتکلیفی!
 

هراس ....
یعنی‌ ... من باشم
و ... تو باشی‌
و حرفی‌ برایِ گفتن .... نباشد

-نیکی‌ فیروزکوهی-
 

نمی دانم چرا امشب واژه هایم خیس شده اند
مثل آسمانی که امشب می بارد....
و اینک باران
بر لبه ی پنجره ی احساسم می نشیند
و چشمانم را نوازش می دهد
تا شاید از لحظه های دلتنگی گذر کنم ...

 

هوای بوی تنت را کرده ام ...!
می دانی؟
پیرهن جدایی ات بدجور به قامتم گشاد است...
 

می شود بروی و پشت سرت را نگاه نکنی؟
نگاهت دلم را می لرزاند باز گرفتارم می کنی..
 

کیســــــــــــــــــــت هم آغوش ِ تو لعنتـــــی...

 

گاهي سکوت ، همان دروغ است . کمی شیک تر ، روشنفکرانه تر و با مسئولیت کمتر!

زیاده خواه نیستم!

جاده‌ ی شمال ...
یک کلبه ی جنگلی‌ ...
یک میز کوچک چوبی با دو تا صندلی ...
کمی‌ هیزم ...
کمی‌ آتش ...
مه‌ِ جنگل ...
کمی‌ تاریکی‌ِ محض ...
کمی‌ مستی ...
کمی‌ مهتاب ...
برای حال بیشتر ... چند نخِ سیگار
و بوی یار ...
و بوی یار ...
و بوی یار ...

- نیکی‌ فیروزکوهی -
 

خدایا!
من اینجا ...
دلم سخت معجزه می خواهد و 
تو انگار
معجزه هایت را
گذاشته ای برای روز مبادا !
 

چرا اينجا نيستي تا "دوستت دارم" را
از جنس خاک کنم، از جنس تنم،
و با بوسه بپوشانمش بر تنت ؟
 

نه به خاطر شعر
نه به خاطر جور دیگر زیستن
خانه ی من
برای دو نفر کوچک بود
به همین خاطر تنها مانم!
 

بیایید مردانه " زنها " را گرامی بداریم...!

این بار اگر زن ِ زیبارویی را دیدیم
هوس را زنده به گور کنیم......

و خدا را شکر کنیم برای خلق این زیبایی
زیر ِ باران،اگر دختری را سوار کردیم

... ... ... به جای شماره به او امنیت بدهیم....!

او را به مقصد مورد نظرش برسانیم
نه به مقصد مورد نظرمان!

هنگام ورود به هر جایی
با لبخند بگوییم ، اول شما....!
در تاکسی خودمان را به در بچسبانیم نه به او... !
در مترو جای خود را به زنی بدهیم که ایستاده

بیایید فارغ از جنسیت
کمی واقعا مرد باشیم ....!

و نه از مردی فقط کُــتـَش و سیبیلش را داشته باشیم.......!

تنها قلم است که درون ما را به تصویر میکشد ...
 

به مراسمِ خاک‌سپاری‌اَت نیامدم
چون
نمرده‌ بودی!

شازده کوچولو می گفت : گل من گاهی بداخلاق و کم حوصله و مغرور بود  اما ماندنی بود . این بودنش بود که او را تبدیل به گل من کرده بود ....       همه ی یهویی ها خوبن !! یهویی بغل کردن یهویی بوسیدن یهویی دیدن یهویی سوپرایز شدن یهویی بیرون رفتن یهویی دوست شدن یهوویی عاشق شدن . . اما امان از یهویی رفتن ها ...        من عاشق نگاه مهربون و زيباي توام ديوونه ي چشماي روشن و فريباي توام وقتي توي چشام نگاه ميكني و دروغ ميگي حس ميكنم من عاشق همين دروغ هاي توام . . .       هميشه يكي هست كه درد دلت رو بهش بگي ،  واي از اون روزي كه خودش بشه "درد" دلت . . .       هميشه سكوتم به معــــناي پيـــروزي تو نيست ...  گاهي سكــــوت میکنم كه بفهمي چه بي صـــــدا باختـــي ...       روزهـــــــــــــــــــای بدون تـــــــــــــو را هرگــــــــــز نخواهـــــــــــــم شمرد، تــــــــــــا بگویـــــــــم همین دیــــــروز بود .....       وَ پیراهن ِ هیچ فصلی  ... خیس تر از بهاری نخواهد بود ... که عاشقت شدم ...       برای نبودن که . . . همیشه لازم نیستــــــــــ راه دوری رفته باشی میتوانی همین جا پشت تمـــــــــام ِ بغضهایت ، گم شده باشی این روزها خوبم ، کار میکنم ، شعر میخوانم قصه می نویسم و گـــــــــــاهی دلم که برایتــــــــــــ . . . تنگ میشود تمام خیابانها را ، با یادتـــــــــــ . . . پیاده میروم .       حـالا کـه میـخـواهـی بـروی ....  لطفــا قـدمـهـایـتـــ را تنـدتـر بـردار .... دلـم را فـرستــاده امـ دنبـالـِـ نخــود سیـــاه . . . !         یکـــ ساعَتـــ که آفتابـــ بتابد خاطرهـ ی شبــِ بارانــ ـی از یـــاد میرود ......  این استـــ حکایتــِ انساטּ هآ ...... " فراموشــــــے ".       فرهاد میدانست صد سال نمیتواند ..... کوه را بکند .....  فقط میخواست یک عُمر،اسمش را با "شیرین" بیاورند...         کاش دنیا می مُرد دلم نیامد بگویم آدم ها! آنوقت هیچکس سراغی از ما نمی گرفت من لَم می دادم به خیالی که خیال نبود و تو تکیه می دادی به من و مُدام شعر می خواندی شعر شعر شعر .. عمری بیهوده نمی گذشت !         می‌دانم تا پلك به هم بزنم می‌آیی ؛  با انار و آینه دردست‌هایت !! ...  . . . به قول ِ فروغ : " من خواب دیده‌ام " ...  - رضا کاظمی -         گرمترین بوسه ها را نصیب کسی کن که در سردترین لحظه ها به یاد توست  ...         آدما تا وقتي کوچيکن دوست دارن براي مادرشون هديه بخرن اما پول ندارن ... وقتي بزرگتر ميشن ، پول دارن اما وقت ندارن ... وقتي هم که پير ميشن ، پول دارن وقت هم دارن اما . . .  مادر ندارن! ... به سلامتي همه مادراي دنيا...

کوله بارم بر دوش، سفری باید رفت،

چه رسم جالبی است، محبتت را میگذارند پای احتیاجت، صداقتت را میگذارند پای سادگیت، سکوتت را میگذارند پای نفهمیت، نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت، ... ... و وفاداریت را پای بی کسیت، و آنقدر تکرار میکنند که خودت باورت میشود که تن هایی و بیکس و محتاج....!!!       این که می‌ گویم می‌ روی !؟ یعنی ... می‌ شود نروی ؟ یعنی ... حالا که می ‌روی زود بر می‌ گردی ؟        شنیــده بودم که "خاک سرد است".  ایـــن روزها اما انگار آنقـــدر هوا ســـرد است، که زنــده زنــده فراموش می کنیــم یکدیگـــر را..       هرچقدر بيشتر ميخواهمت . . . دورتر ميشوی . . . . . . برگرد ! ! . . . قول ميدهم ديگر دوستت نداشته باشم ! ...       چه بی تابانه می خواهمت ... دست در کوچه و بستر حضور مانوس دست تو را می جوید. احمد شاملو       مَـــن لُقمــه ی بــُـزرگتـــر از دهـــانَـتـــ بـــودَمــ بـَــرای همیـــن  مـــَـــرا خُـــــرد مــی کـــردیــــ !       کاش اون لحظه ای که یکی ازت می پرسه " حالت چطوره ؟ " و تو جواب میدی " خوبم! " کسی باشه که محکم بغلت کنه و آروم تو گوشت بگه :  " می دونم خوب نیستی ... "     و من هنوز عاشقم  آنقدر که می توانم هر شب بدون آنکه خوابم بگیرد  از اول تا آخر بی وفایی هایت را بشمارم  و در آخر همه را فراموش کنم !!!       هجوم خواب ها پلک مرا از پا نمی انداخت؛ چه شب هایی طلوعت را به جانم منتظر بودم ...       "برای شادی روحم صلوات" ،... لازم نیست ، فاتحه ام خوانده میشود.... اگر یک لحظه از من دلگیر باشی ....!       نقــاش بـاشـی! چـقــدر می گیـری بیایی و صفحه های سیاه دلم را رنـگ کنی؟ بـعـــد بـرای دیــوار اتاق دلـــم یــــک روز آفتابی بکشی که نــــور آفتـــاب تا میـانه اتاق آمــــده باشد ... راستـــــی مـــن روی صـــورتــم یـــک خنــــــده می خـــواهـــم نــرخ ِ خـنـــــده که گـــــران نیســــت؟         دلم می خواست زمان را به عقب باز می گرداندم .... نه برای اينکه آنهايی که رفتند را باز گردانم ؛ برای اينکه نگذارم بيايند .!!!         لبخندم روی آینه ، جا ماند ....         مگر امروز جمعه بود ؟! مگر امروز جمعه بود که تمام روز را درد دلتنگی و کسالت کشیدم ؟؟! مگر امروز جمعه بود ؟!         همه مرا ... به خنده هاي باصدا مي شناسند ؛... اين بالش بيچاره ، به گريه هاي بي صدا ..         فنجان های قهوه ... خوب می دانند ... این اثر لبهای توست که تک است ...         ساقه شکستن، قانون طوفـــان است تو نسیـــم باش و ... نوازشم کن ...       هنوز هم چشمانم، نگاهت را؛ نگاهم، لبانت را؛ و لبانم، لبانت را نشانه ميرود در طلب يک بوسه ... هنوز هم زيباست انتظار آغوشت را کشيدن حتّی زيباتر از گذشته         می مانم ... می روی ... لعنت به اين افعال ! كه ماندن را براي من صرف كرد و رفتن را براي تو !!!         زنــگــ میزنم ریـجکتـ میکنــی خــدا را شکـر !! حداقــل میـدانم کـه انـگشتــ شســـتت سـالمـ هستـ.

نترس حوا
سيب را با عشق گاز بزن...
آدم لياقت بهشت ندارد



دنیا دنیا هم پاشون بریزی بازم لیاقت ندارند ........

الههیییییی       روز خوشش تو زندگیییت نیاااددددد

ببخش که برگ هایت را لگد کردم .
ببخش که مرگت را می بینم اما کاری از عهده ام بر نمی آید .
ببخش که چوب های خشکت را در آتش ;سوزاندم تا گرم شوم.
خاطرات زیادی با هم داشتیم ببخش ببخش که تو را رها می کنم
و به سراغ زمستان می روم ... من رفیق نیمه راه نیستم این تقدیر تو است که، می میری!

و اما پاییز به من می گوید:
خداحافظ انسان، من نمی میرم در این دنیا من همیشه بوده ام و خواهم بود.
تو مرا ببخش که; یک بار دیگر رفتم و با رفتنم; یک پاییز دیگر از عمرت را با خود بردم.
من رفیق بدی نیستم این تقدیر تو است.!!!

 

مرا درک میکنی همسایه؟ من منتظرم بیاید و در بزند. انقدر به دیوار نکوب ...

 

دستت که بلرزد اشتباه مینویسی
پایت که بلرزد اشتباه میروی
دلت که بلرزد ...
وامصیبتا ...

امروز دوباره عاشق شدم
تکیه دادم به شانه های مردانه ات
موهایم را نوازش می کردی...
مرا که می شناسی
رویا زیاد می بافم
راستـــــی
دلم برای عطر تنت تنگ شده بود
پیراهنت را جا گذاشتی
برای بردن آن هم نمی آیی؟

گاهی ارزش واقعی یک لحظه را تا زمانی که به یک خاطره تبدیل شود نمی‌فهمی ...

 

بعضی وقتا سکوت میکنی چون اینقدر رنجیدی که نمی خوای حرفی بزنی  ...
بعضی وقتا سکوت میکنی چون واقعآ حرفی واسه گفتن نداری  ...
گاه سکوت یه اعتراضه ، گاهی هم انتظار  ...
اما بیشتر وقتا سکوت ...
واسه اینه که هیچ کلمه ای نمی تونه غمی رو که توو وجودت داری ، توصیف کنه ...

از مــــــــا کــــه گذشـــت !
ولـــی بــــه دیـــگری موقــتی بـــودنت را گوشـزد کن
تـــا از همان اول فکـــری بـــه حال جـــای خـــالیت کنـد...

پشت میز همیشگی، رو به صاحب کافه:
روز برفی قشنگیست
فقط آمده ام یک ساعت سکوت کنم
و کمی هم آرامش
لبخند میزند.
روز برفی قشنگیست . . .

 

می خوام یه چیزی رو بهت بگم ...
دوستت دارم ، قدر یه دنیا ، عاشقتم ... کنارت به آرامش میرسم ...
هی وایسا ...!! کجا داری میری ؟ من حرفام هنوز تموم نشده ...!!!

رفت ....!
 

از روزی می‌ترسـم ، که وقتی بهم میگه ؛ دوستت دارم ، یاد ِ تــــو بیوفتم ...!

 

خاطره هایت هر چه شیرین تر باشند ،
بعد ها از تلخی گلویت را می سوزاند !
 

 

دورتر از سرزمین خواب ،آن لحظه رويايي من ...
پیش تو عالمی از شوق هستم
تا نسیمی می وزد ، ناخواسته به خود می آیم
چه خوب است رويايي خواب شدن !!!....
 

 

دلتنگی
خوشه ی انگور سیاه است
لگدکوبش کن
لگدکوبش کن
بگذار ساعتی
سربسته بماند
مستت می‌کند اندوه ...
 

 

من دلم می خواهد ساعتی غرق درونم باشم!!
عاری از عاطفه ها...
تهی از موج و سراب...

دورتر از رفقا...
خالی از هرچه فراق!!
من نه عاشق هستم ؛

و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من...
من دلم تنگ خودم گشته و بس...!
 

 

عشق را از مادرت یاد بگیر ... جاودانه ... !
 

 

پرسید:
چرا اینقدر سیگار ؟
گفتم :
اولین بار...
توی مه دیده بودمش ... !!!

 

دنيای عجيبى است اينجا!
حتى لبخند را هم مى زنند...

 

منو بفهم 
وقتی جز رفتن 
واسم راهی نمونده...!

 

لعنتی زمستان است
وجز 
...
لب هایت
...
اغوشت
...
نفس هایت
...
هیچ چیزی نمی چسبد ...

 

خدا را دوســــــــت دارم !!!
حــــــافظ را هم !!!

ولی خــــــداحــــــــــافظ را نــــــــ ه .